De vermogensoverdracht organiseren en tegelijkertijd uw echtgenoot beschermen – Franse fiscaal ingezetenen
De gesplitste begunstigingsclausule
augustus 18, 2022
Om elkaar te beschermen en tegelijkertijd hun vermogen uiteindelijk aan hun kinderen door te geven, overwegen echtparen vaak een gezamenlijke levensverzekering die eindigt bij het overlijden van de langstlevende.
Voor een dergelijke intekening is het noodzakelijk dat het belegde vermogen gemeenschappelijk is. In Frankrijk hangt de eigendom van de goederen en de kwalificatie ervan als gemeenschappelijk vermogen af van het huwelijksvermogensstelsel van de echtgenoten.
Onder het stelsel van de scheiding van goederen gaat men ervan uit dat elke echtgenoot eigenaar is van zijn eigen vermogen. Dat betekent dat ze geen gemeenschappelijke goederen bezitten. Zo wordt bijvoorbeeld geld op een bankrekening die op naam van beide echtgenoten staat, beschouwd als onverdeeld vermogen (“bien indivis”). Beleggen in een gezamenlijke levensverzekering die eindigt bij het overlijden van de langstlevende kan dus leiden tot een risico van herkwalificatie als indirecte schenking door de Franse fiscus. Bij het overlijden van de eerststervende wordt er dan belasting geheven. Frankrijk kent inderdaad geen successierechten tussen echtgenoten, maar schenkingsrechten zijn van toepassing op overdrachten tijdens het leven van de overledene en kunnen oplopen tot 45% boven 1.805.677 euro.
In ieder geval is het essentieel om na te gaan of het huwelijksvermogensstelsel van het echtpaar geschikt is, met de hulp van een notaris die het huwelijksvermogensstelsel[1] van de echtgenoten analyseert en hen bijstaat om dit zo nodig aan te passen.
Een opsplitsing van de begunstigingsclausule kan ook een alternatief zijn om verschillende begunstigden aan te wijzen en de opeenvolgende vermogensoverdracht te plannen, terwijl de langstlevende echtgenoot wordt beschermd.
Een begunstigingsclausule opsplitsen betekent dat de eigendom van de overlijdensuitkeringen in twee delen wordt opgesplitst:
Vereenvoudigde case study:
George (61 jaar), die de Britse nationaliteit heeft, is gehuwd met Emma onder het stelsel van scheiding van goederen. Ze hebben twee kinderen, Kate en Will. De hele familie woont in Frankrijk.
Doelstellingen:
De OneLife oplossing:
Fiscale impact
Zolang George zijn polis niet geheel of gedeeltelijk afkoopt, blijft de gekozen oplossing voor hem fiscaal neutraal.
Aangezien het gaat om premies betaald vóór de 70ste verjaardag van de verzekerde, is de regeling van artikel 990 I van het Franse belastingwetboek (“FTC”) van toepassing: bijzondere uitkering van 152.500 euro per begunstigde en een vast belastingtarief van 20% tot 700.000 euro en 31,25% daarboven.
Aangezien de toekenning van de overlijdensdekking gebeurt door opsplitsing van de eigendom, is er een specifieke schaal (artikel 669FTC – tabel hieronder) van toepassing naargelang de leeftijd van de vruchtgebruiker om de bedragen te bepalen die fiscaal worden toegerekend aan de vruchtgebruiker en aan de blote eigenaars, alsmede het gedeelte van de vergoeding.
In de veronderstelling dat Emma 68 jaar oud is, en het contract 1 miljoen euro waard is, bedraagt het vruchtgebruik 40% en de blote eigendom 60% van de volle eigendom.
Vruchtgebruik: 1.000.000 x 40% = 400.000 euro
Blote eigendom: 1.000.000 x 60% = 600.000 euro in totaal (300.000 euro per kind)
Vergoeding per kind: 152.500 x 60% = 91.500 euro
Belasting per kind: 20% x (300.000 – 91.500) = 41.700 euro
Bovendien zijn op producten die nog niet belast zijn de sociale-zekerheidsbijdragen van toepassing tegen een tarief van 17,2%.
De kinderen ontvangen het bedrag van de vordering (i.e. de overlijdensuitkeringen) en er is geen belasting verschuldigd tot 1 miljoen euro, het bedrag dat Emma eerder heeft ontvangen, terwijl zij bij het overlijden van George belasting betaalden over de blote eigendomswaarde van slechts 600.000 euro.
[1] Naar het buitenland verhuizen kan invloed hebben op het huwelijk.